
Minor portfolio
De Zandloper-Methode

Het vak positie en reflectie vormde het laatste vak van de minor waarin er terug wordt gekeken naar de minor in zijn geheel. Hierin zijn meerder onderdelen verwerkt: het possition paper, een reflectie verslag en een minor portfolio. In het minor portfolio werd er gevraagd om een moment uit de minor te pakken die je het meest is bijgebleven en vervolgens uit te werken tot een portfolio format.
Mijn keuze ging naar een persoonlijk ontwikkelde methode die ik had toegepast bij één van de minor vakken. Deze methode benoemde ik de zandloper-methode. De kern van deze methode is om een ruimtelijke ontwikkeling toe te passen door de huidige situatie te analyseren op een schematisch niveau waarin alleen de belangrijkste onderdelen, thema's en/of trends te zien zijn. Meer uitleg over deze methode kunt u hieronder lezen.
![]() |
---|
De Zandloper-methode:
​
De zandloper-methode is een strategisch middel die gebruikt kan worden om nieuwe inzichten te verkrijgen voor een verbetering/aanpassing binnen een gebied.
Hierin wordt een thema binnen de analyses van een detailniveau (in hoeverre het detail aanwezig is) steeds meer schematischer verwerkt. Deze schematisering dient ervoor om een overzichtelijk en haast typologisch beeld te creëren waarop een verbetering of aanpassing op ingezet kan worden. Dit wordt op een schematisch niveau gedaan omdat op dit niveau meestal de kern het sterkst is wat het bepaalde thema bevat. Uiteindelijk wordt er een schematisch punt (of uiterste) bereikt waarin een aanpassing wordt gemaakt. Hier ontstaat het overgangspunt naar de nieuwe situatie.
Bij het overgangspunt wordt aan de hand van de referentie/gewenst beeld, het schematische model van het plan aangepast zodat deze veel gelijkenissen deelt met die van de referentie. Echter is het geen exacte kopie en behoudt de nieuwe situatie nog onderdelen die vanuit de huidige situatie nog als benodigd worden geacht.
Hierna worden dezelfde stappen uitgevoerd als bij de schematisering van de huidige situatie maar dan omgekeerd. Hierdoor wordt de aanpassing steeds gedetailleerder uitgewerkt tot er een compleet nieuwe situatie ontstaat. In deze stappen kunnen meer verbeteringen worden toegepast die in de schematische weergave nog niet naar voren kwamen, maar die nog wel op dat uitwerkingsniveau van belang zijn.